Deze wetgeving werd opgesteld en regelmatig aangepast om de handelsgebruiken of handelsgewoonten vlotter te laten verlopen.

De verbruikers informeren zich beter en groeperen zich om sterker te staan. Maar in hun relatie tot de fabrikant of de verkoper worden ze helaas nog vaak in de zwakste positie gedrongen. Om de goede verstandhouding in het handelsleven te bevorderen en om de verbruiker beter te beschermen, werd in 1971 de eerste gecoördineerde wet op de handelspraktijken ingevoerd.

ln de loop van 2014 is de Wet betreffende de marktpraktijken en de consumentenbescherming vervangen door Boek Vl van het Wetboek van Economisch Recht. De inhoud blijft grotendeels dezelfde. Ook de Europese richtlijn i.v.m. de consumentenbescherming in de Europese Unie werd in Belgische recht omgezet.

Bepaalde marktpraktijken zullen in heel Europa door de richtlijn ALTIJD verboden worden. Anders gezegd: deze marktpraktijken zijn onder alle omstandigheden oneerlijk. Om ervoor te zorgen dat handelaars en consumenten duidelijk weten wat verboden is, werd een zwarte lijst van 31 oneerlijke handelspraktijken opgesteld.

Enkele voorbeelden:

- Gratis wedstrijden zijn verboden.'Proficiat u hebt een prijs gewonnen!'

- Lokkertjes: de consument lokken door reclame te maken voor een zeer laag geprijsd product dat niet in voorraad is.

- Bedrieglijk beweren dat een product een geneeskrachtige werking heeft. Bv. Een verkoper beweert onterecht dat bij een klant met rugmisvorming, het letsel verdwijnt door 2 maal 2 uur per dag in een speciale stoel te zitten.

De wet stelt bovendien dat de verbruiker die door oneerlijke marktpraktijken een product of dienst heeft gekocht recht heeft op volledige terugbetaling, zonder het geleverde goed of verstrekte dienst terug te geven.

Meer info omtrent de zwarte lijst: http://bit.ly/2pZtvZl